- pobicie
- {{stl_51}}{{LABEL="twpldepobicie"}}{{/stl_51}}{{stl_39}}pobicie{{/stl_39}}{{stl_41}} n (-a){{/stl_41}}{{stl_5}} JUR{{/stl_5}}{{stl_7}} Körperverletzung{{/stl_7}}{{stl_41}} f{{/stl_41}}
Słownik polsko-niemiecki. 2014.
pobicie
Schlagen Sie auch in anderen Wörterbüchern nach:
Мияилович, Никола — Никола Мияйлович … Википедия
guz — pot. Szukać guza «narażać się na niebezpieczeństwo, nieprzyjemności, pobicie; prowokować kogoś»: Niektórzy mi mówią, że sam szukam guza. To znaczy, nie biorę pod uwagę, że pewnymi sprawami mogę sobie zaszkodzić. B. Madej, Półtraktat. Oberwać guza … Słownik frazeologiczny
czynny — czynnynni, czynnynniejszy 1. «wykonujący jakąś czynność; pracujący, działający» Wszyscy byli czynni, krzątali się. ∆ biol. Ciało czynne «ciało organiczne wywołujące reakcję w organizmie żywym» ∆ chem. Pierwiastek czynny «pierwiastek wykazujący… … Słownik języka polskiego
guz — m IV, D. a, Ms. guzzie; lm M. y 1. «obrzmienie, zgrubienie najczęściej kuliste, występujące na ciele ludzi lub innych organizmów żywych» a) «zgrubienie pochodzenia naturalnego» Guzy czołowe, potyliczne. b) «obrzmienie wywołane uderzeniem, krwiak» … Słownik języka polskiego
proces — m IV, D. u, Ms. processie; lm M. y 1. «przebieg następujących po sobie i powiązanych przyczynowo określonych zmian, stanowiących stadia, fazy, etapy rozwoju czegoś; przebieg, rozwijanie się, przeobrażanie się czegoś» Proces ekonomiczny,… … Słownik języka polskiego
przebitka — ż III, CMs. przebitkatce; lm D. przebitkatek 1. «cienki papier używany do sporządzania kopii» Pisać na kilku przebitkach. 2. karc. «pobicie karty już pobitej» 3. księg. «sposób księgowania, przy którym zapis odbija się jednocześnie na kilku… … Słownik języka polskiego
rękoczyn — m IV, D. u, Ms. rękoczynnie; lm M. y «uderzenie kogoś, pobicie; w lm: bójka» Posunąć się do rękoczynu. Doszło także do rękoczynów … Słownik języka polskiego
skarżyć — ndk VIb, skarżyćżę, skarżyćżysz, skarż, skarżyćżył «podawać skargę, występować ze skargą; obwiniać, oskarżać; donosić» Skarżyć sąsiada do sądu o pobicie. Skarżyć na kolegów przed wychowawcą. Skarżyć na brata do matki. skarżyć się «wypowiadać… … Słownik języka polskiego
wycisk — m III, D. u, N. wyciskkiem 1. lm M. i «wklęsły wzór, znak, wizerunek, napis itp. wykonany przez wgniatanie formy w dany materiał» Wyciski na skórze. 2. blm posp. «dotkliwe pobicie, zbicie kogoś» Dać komuś wycisk. Dostać wycisk … Słownik języka polskiego
zbrodnia — ż I, DCMs. zbrodniani; lm D. zbrodniani 1. «poważne przestępstwo naruszające normy społeczno etyczne, np. zabójstwo, ciężkie pobicie kogoś, w prawie polskim zagrożone karą pozbawienia wolności na czas nie krótszy od 3 lat albo najsurowszą karą… … Słownik języka polskiego
zwycięstwo — n III, Ms. zwycięstwowie; lm D. zwycięstwoęstw «decydujący sukces w walce, pobicie nieprzyjaciela, przeciwnika (przeciwników), pokonanie konkurenta we współzawodnictwie, wygrana w zawodach, w jakiejś grze, w konkursie itp.; tryumf» Całkowite,… … Słownik języka polskiego
